اخترزیستشناسی یا دگرزیستشناسی نام رشتهٔ پژوهشیای در زیستشناسی است که به بررسی امکان زیست فرازمینی میپردازد. اخترزیستشناسان به مطالعهٔ خاستگاه، تکامل و پراکنش زیست در کیهان میپردازند. این رشته برای اولین بار در ماه می ۱۹۹۸ توسط سازمان ناسا با ایجاد انیستیتوی آستروبیولوژی در مرکز تحقیقات ایمز (Ames) بنیان گذاری شد. در حقیقت اختر زیستشناسی حوزه تحقیق مشخصی ندارد، می توان گفت آن تلفیقی از چندین حوزه علمی میباشد که کاوش حیات برون زمینی و مطالعه دربارهٔ دیگر سیارات منظومه شمسی و قمرهایشان از منظر زیست شناسی، وضعیت حیاتی فضانوردان در شرایط خارج از زمین و نیز پی بردن به اینکه حیات روی زمین از کجا منشا گرفته است از وظایف اخترزیستشناسی است.
اختر زیستشناسی تنها با تکیه بر دستاوردهای علمی اخیر بطور شایسته ای گام به جلو برداشته است. این دانش به ما اجازه میدهد تا یافتههای مربوط به اخترشناسی و زیست شناسی را در کنار هم بتوانیم بررسی کنیم. یک نمونه عالی از دستاوردهای اخترزیستشناسی را می توان در ماموریتهای مریخ نوردان دانست که توانستند دادههای بسیاری از شرایط محیطی حاکم بر مریخ نظیر ویژگیهای جوی، شیمیایی، دما و سایر موارد جمع آوری و به زمین مخابره نمایند. تحقیقات انجام شده بر روی شدت دوست(اکستروموفیل) ها، یعنی موجودات زنده ای که شرایط سخت مثل دمای بالا و پائین و فشارهای غیر متعارف برای حیات را ترجیح می دهند، اطلاعات تکان دهنده ای از میزان تنوع این موجودات به ما داده است. این اطلاعات ما را به فکر فرو میبرد که زندگی تقریبا در تمامی مکانهای کره زمین در جریان است. ترکیب دو علم اخترشناسی و زیستشناسی منجر به پی بردن به این حقیقت شده است که برخی میکروبها قطعا می توانند در محیط کره مریخ بقا یابند. ولی با این حال هنوز موجود دارای حیاتی روی مریخ یافت نشده است. اخترزیستشناسی همچنین در پی یافت مکانهایی است که حیات را در خود جای داده اند. این دانش سوالات مهمی مطرح می کند: