یکی از مسایلی که همواره فکر بشررا به خود مشغول کرده، مساله حیات و چگونگی پیدایش آن در زمین است. در سیر طبیعت ما به زندگی موجودات گوناگون برخورد میکنیم و چگونگی حیات آنها برای ما شگفتانگیز است. قرآن کریم در چگونگی حیات آنها برای ما اشاره میکند.
مثلاً میگوید: هرچیز زندهای را از آب پدید آوردیم ( انبیاء/30) و یا به مناسبت آفرینش جهان میگوید: اوست که آسمانها و زمین را در شش دوره آفریده و قدرت استیلای او بر آب بود ( هود /7) .
شگفتی طبیعت به تنوع وچگونگی موجودات است؛ موجوداتی که از آب آفریده شدهاند، عدهای بر روی شکم راه میروند و پارهای از آنها بر روی دو پا و برخی از آنها بر روی چهارپا . خدا هر چه بخواهد میآفریند( نور/45)
.
اهمیت آب در طبیعت در قرآن جایگاه مهمی قرار دارد. در تعبیرات گوناگون به شکل توصیف دریاها، رودخانهها، نهرها و ریزبارانها مطرح میشود، اما آنچه در مرحله نخست جای دارد و آن را مقدس میکند این است که از آب پدید آمده وعرش خدا بر آب مستقر شده و در مرحله بعدی حیات انسان و سعادت و لذت زندگی هر جانداری در مجموع آفرینش، به آب وابسته است. قرآن در جایی، این شگفتی و زیبایی و اهمیت را چنین بیان میکند: و اوست که از آسمان، آبی فرود آورد، پس به وسیله آن از هرگونه گیاه برآوریم.
و از آن گیاه جوانه سبزی خارج ساختیم که از آن دانههای متراکمی برمیآوریم و از شکوفه درخت خرما خوشههایی است نزدیک به هم . و نیز از آب باران باغهایی از انگور و زیتون و انار همانند و غیرهمانند بیرون آوردیم. به میوه آن چون ثمر دهد و به طرز رسیدنش بنگرید، بیگمان در اینها برای مردمی که ایمان میآورند نشانههاست.( انعام/99 ).